رده:آب (مثل‌ها): تفاوت بین نسخه‌ها

آ

• آب آب را می‌جوید، کور عصا را
• آب آب را می‌جوید، گودال هر دو را
• آب آب را پیدا می‌کند، ‌آدم آدم را
• آب آمد و تیمم باطل شد
• آب به آب بخورد زور برمی‌دارد
• آب به آبادانی می‌رود
• آب به پستی می‌رود
• آب خرد، ماهی خرد
• آب در کوزه و ما تشنه‌لبان می‌گردیم...
• آب دریا از دهن سگ نجس نمی‌شود
• آب دریا به دهن ماهی دریا خوش است
• آب را با آتش چه آشنایی (یا نسبت)؟
• آب را بر سر زنی، سر نشکند...
• آب رفته به جوی برنمی‌گردد
• آب ریخته به کوزه جمع نمی‌شود
• آب شیرین و مشک گندیده؟
• آب صدای (شرشر) خودش را نمی‌شنود
• آب نمی‌بیند وگرنه شناگر ماهری است
• آب که جاری شد خودش چاله را پیدا می‌کند
• آب که سر بالا برود، قورباغه ابوعطا می‌خواند
• آب که یک‌جا بماند بو می‌گیرد
• آب که یک‌جا ماند می‌گندد
• آب گرمابه، پارگین را شاید
• آب گودال را می‌جوید، کور عصا را
• آب گودال را می‌جوید، کور عصا را!
• آب گیرش نمی‌آید، وگرنه شناگر ماهری است
• آب، خودش چاله را پیدا می‌کند
• آب، راه خودش را باز می‌کند
• آب، می‌داند (یاخود داند) که آبادی کجاست
• آب، هر چه عمیق‌تر است آرام‌تر است

آ (ادامه)

• آبم است و گابم است، نوبت آسیابم است
• آبه اگر قوت داشت، قورباغه‌ش نهنگ می‌شد
• آبی که در گودال (یا یک‌جا) بماند بو می‌گیرد (یا می‌گندد)
• آبی که میره به رودخونه؛ خودی خوره به ز بیگونه
• آبی که میره به رودخونه؛ چه خودی خوره، چه بیگونه
• آدمی که خیس است از آب (یا باران) نمی‌ترسد

ا

• از بی‌آبی مردن بهتر، تا از قورباغه اجازه گرفتن
• امان از دوغ لیلی...
• اول عمق آب را بپرس، بعد توش شنا کن
• اگر آب نمی‌آورد، کوزه هم نمی‌شکند
• اگر ما برویم پشکل‌چینی، خره به آب پشکل می‌اندازد
• ای خدا، آقا آب بخواهد
• ای دوست، گل سرشته را آبی بس

ب

• بزرگی، یک دمش آب است، یک دمش آتش
• به امید محسن منشین، محسن آب‌آور نیست

ت

• تا ریشه در آب است امید ثمری هست
• تنبل به آب نرفت، وقتی که رفت خمره برد
• تیمم باطل است آنجا که آب است

ج

• جایی که آب هست تیمم روا نیست

ح

• حوضی که آب ندارد قورباغه می‌خواهد چه کار؟

خ

• خر را می‌برند عروسی که آب و هیزم بارش کنند
• خر را که ببرند عروسی، نه برای خوشی‌ست، برای آب و هیزم‌کشی‌ست
• خوش آن (یا خوشا) چاهی که آب ازخود برآرد

د

• دو دفعه آب، جای یک دفعه نان را نمی‌گیرد

ر

• روغن زیر آب نمی‌ماند

ز

• ز آب خرد، ماهی خرد خیزد

س

• سبو همیشه سالم از آب در نمی‌آید
• سرخاب را آب رنگ می‌دهد، وسمه را خواب
• سرکه جایی ترش است که آب نباشد
• سفره‌ی بی‌نان جل است، کوزه‌ی بی‌آب گل است

ش

• شناگر خوبی است (یا شناگری خوب بلد است)، آب گیرش نمی‌آید
• شیر پر بی‌آب هم تعریفی ندارد

ف

• فکر نان کن که خربزه آب است

ق

• قوت آب از سرچشمه است

م

• ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است
• مرغابی سرش را می‌کند زیر آب، خیال می‌کند کسی نمی‌بیندش
• مشک خالی و پرهیزِ آب؟

ن

• ناله‌ی آب از ناهمواری زمین است
• نان این‌جا، آب این‌جا، کجا روم به زِ این‌جا؟
• نه آب بیار، نه کوزه بشکن

ه

• هر بادی آب سرد نمی‌کند
• هر سرکه‌یی از آب ترش‌تر است
• هر کجا دیدیم، آب از جو به دریا می‌رود
• هر کسی آب دل خودش را می‌خورد
• هر کسی کار خودش، بار خودش،‌ آبش به انبار خودش
• هر که خواب است، روزیش در آب است
• همیشه آب نمی‌رود به جوی آقا رفیع، یک روز هم می‌رود به جوی آقا شفیع

و

• وسمه را آب، گلاب را خواب

چ

• چه سرکه‌یی باشد که از آب ترش‌تر نباشد
• چوب، هر چه (یا هر قدر هم) سنگین باشد، آب فرو(یش) نمی‌برد

ک

• کور عصا را می‌جوید، آب گودال را
• کور کور را می‌جوید، آب گودال را
• کوزه به راه آب می‌شکند
• کوزه‌ی آب، تو راه چشمه می‌شکند
• کوزه‌ی نو، آب خنک
• کوزه‌ی نو، دو روز آب را خنک نگه می‌دارد

گ

• گشنه خواب نان می‌بیند، تشنه خواب آب

ی

• یک چشمه آب درون، به ز صد چشمه آب بیرون است